U sistemskoj sklerodermiji nastaju oštećenja malih arterija (promera od l50-500 um) koja se sastoji od proliferacije intime (unutrašnji sloj krvnog suda), zadebljanja medije (srednji sloj krvnog suda) i odlaganja kolagena u adventiciju (spoljašnji sloj krvnog suda).
unutar glomerula bubrega nastaju promene koje su posledica slabije prokrvljenosti. Takodje, bubrežni kanalići su atrofični.
Iako se najveći procenat bolesnika sa sklerodermijom karakteriše vanbubrežnim manifestacijama, zahvatanje bubrega postoji kod svakog drugog pacijenta 20 godina nakon postavljanja dijagnoze.
Smanjenje bubrežnog protoka je glavni razlog pogoršanja bubrežne funkcije, a prisutno je kod 80% bolesnika, čak i kad je reč o nedostatku ostalih kliničkih abnormalnosti.
Koji su simptomi i znaci oštećenja bubrega u sistemskoj sklerodermiji?
Suženje krvnih sudova napreduje i razvijaju se
hipertenzija (povišen i krvni pritisak)
azotemija (porasta ureje i kreatinina u krvi)
proteinurija (prisustvo proteina u urinu)
povišeni krvni pritisak uzrokuje daljnje bubrežno oštećenje
kod pacijenata se često razvija zadržavanje tečnosti, maligna hipertenzije, kao i oštećenja centralnog nervnog sistema
Kako se dijagnostikuju bubrežna oštećenja u sistemskoj sklerodermiji?
Anamneza sa kliničkom slikom i detaljnim pregledom pomaže da se posumnja da je došlo do oštećenja bubrega.
Laboratorijske analize pomažu da se postavi tačna dijagnoza.
Definitivna dijagnoza se postavlja samo na osnovu histopatološkog i imunohistohemijskog bojenja uzorka dobijenog biopsijom bubrega.
Lečenje
Azotemije na početku nema, ali kad se razvije, dijaliza je potrebna nakon godinu dana.
Nelečena bolest vodi hroničnoj bubrežnoj insuficijenciji nakon par meseci.
Prognoza sklerodermijske nefropatije je loša, naročito nakon pojave azotemije.
Agresivno antihipertenzivno lečenje može usporiti progresiju oštećenja bubrega.
U sklerodermijskoj bubrežnoj krizi, lečenje beta-blokatorima, minoksidilom i inhibitorima konvertaze angiotenzina (ACE) može popraviti bubrežnu funkciju
unutar glomerula bubrega nastaju promene koje su posledica slabije prokrvljenosti. Takodje, bubrežni kanalići su atrofični.
Iako se najveći procenat bolesnika sa sklerodermijom karakteriše vanbubrežnim manifestacijama, zahvatanje bubrega postoji kod svakog drugog pacijenta 20 godina nakon postavljanja dijagnoze.
Smanjenje bubrežnog protoka je glavni razlog pogoršanja bubrežne funkcije, a prisutno je kod 80% bolesnika, čak i kad je reč o nedostatku ostalih kliničkih abnormalnosti.
Koji su simptomi i znaci oštećenja bubrega u sistemskoj sklerodermiji?
Suženje krvnih sudova napreduje i razvijaju se
hipertenzija (povišen i krvni pritisak)
azotemija (porasta ureje i kreatinina u krvi)
proteinurija (prisustvo proteina u urinu)
povišeni krvni pritisak uzrokuje daljnje bubrežno oštećenje
kod pacijenata se često razvija zadržavanje tečnosti, maligna hipertenzije, kao i oštećenja centralnog nervnog sistema
Kako se dijagnostikuju bubrežna oštećenja u sistemskoj sklerodermiji?
Anamneza sa kliničkom slikom i detaljnim pregledom pomaže da se posumnja da je došlo do oštećenja bubrega.
Laboratorijske analize pomažu da se postavi tačna dijagnoza.
Definitivna dijagnoza se postavlja samo na osnovu histopatološkog i imunohistohemijskog bojenja uzorka dobijenog biopsijom bubrega.
Lečenje
Azotemije na početku nema, ali kad se razvije, dijaliza je potrebna nakon godinu dana.
Nelečena bolest vodi hroničnoj bubrežnoj insuficijenciji nakon par meseci.
Prognoza sklerodermijske nefropatije je loša, naročito nakon pojave azotemije.
Agresivno antihipertenzivno lečenje može usporiti progresiju oštećenja bubrega.
U sklerodermijskoj bubrežnoj krizi, lečenje beta-blokatorima, minoksidilom i inhibitorima konvertaze angiotenzina (ACE) može popraviti bubrežnu funkciju
Нема коментара:
Постави коментар