Aktinomikoza je infekcija kože, potkožnog tkiva ili organa, najčešće uzrokovana bakterijom Actinomyces israelii ili drugim tipovima bakterija iz roda Actinomyces-a.
A israeli je anaerobna, gram-pozitivna bakterija, koja raste fdamentoznim grananjem. Prisutna je kao saprofitna flora u usnoj duplji. U određenim situacijama, pri ekstrakciji zuba ili drugim traumama, dospeva u dublje slojeve tkiva, gde postoje anaerobni uslovi. Tamo postaje patogena, uzrokujući hronično gnojenje praćeno nekrozom i tendencijom stvaranja apscesa i fistula. Infekcija se širi neposredno na susedno tkivo, ne poštujući anatomske granice, poput malignog tumora.
Klinička slika
Infekcija bakterijom A. israelii nastaje najčešće u predelu cervikofacijalne regije. Odlikuje se pojavom većeg, tvrdog i bolnog otoka.
Vremenom se iz njega spontano cedi sivkast gnojavi sadržaj sa žućkastim tačkicama koje sačinjavaju bakterijske kolonije. Daljim širenjem u respiratorni trakt može nastati aktinomikoza pluća, koju prate opšti simptomi infekcije, povišena temperatura, kašalj i gnojni ispljuvak.
Ove tegobe, noćno znojenje, malaksalost i opšte propadanje bolesnika, mogu dugo trajati i dati sliku hronične plućne infekcije.
Rendgentski snimak pluća pokazuje infiltrativne promene koje se obostrano šire od hilusa ka bazama, ili plućne apscese. Kao komplikacija daljeg širenja infekcije dolazi do empijema pleure i gnojenja grudnog koša.
Moguće je da infekcija prodre kroz dijafragmu u trbušnu duplju, dovodeći do stvaranja apscesa u jetri. Infekcije u predelu trbušne duplje najčešće protiču kao zapaljenje creva u predelu apendiksa, re]e kao zapaljenje organa male karike. Hematogena diseminacija može uzrokovati gnojne apscese u bubrezima, kostima, slezini, mozgu i drugim organima.
Dijagnoza
Bakterija se dokazuje u uzorcima gnojnog sadržaja ili tkiva dobijenog biopsijom, kada se uočava njen karakterističan razgranat izgled. Izolacija bakterije uspeva na posebnim kulturama u anaerobnim uslovima.
Lečenje
Lečenje se sprovodi intravenskom primenom penicilina G, 10-20 MJ dnevno, ili ampicilinom u toku 4 do 6 nedelja. Nakon toga se lečenje može nastaviti peroralnora primerio penicilina V, od 6 do 12 meseci. Alternaría Lekovi su doksiciklin, ceftriakson, klindamick eritromicin.
A israeli je anaerobna, gram-pozitivna bakterija, koja raste fdamentoznim grananjem. Prisutna je kao saprofitna flora u usnoj duplji. U određenim situacijama, pri ekstrakciji zuba ili drugim traumama, dospeva u dublje slojeve tkiva, gde postoje anaerobni uslovi. Tamo postaje patogena, uzrokujući hronično gnojenje praćeno nekrozom i tendencijom stvaranja apscesa i fistula. Infekcija se širi neposredno na susedno tkivo, ne poštujući anatomske granice, poput malignog tumora.
Klinička slika
Infekcija bakterijom A. israelii nastaje najčešće u predelu cervikofacijalne regije. Odlikuje se pojavom većeg, tvrdog i bolnog otoka.
Vremenom se iz njega spontano cedi sivkast gnojavi sadržaj sa žućkastim tačkicama koje sačinjavaju bakterijske kolonije. Daljim širenjem u respiratorni trakt može nastati aktinomikoza pluća, koju prate opšti simptomi infekcije, povišena temperatura, kašalj i gnojni ispljuvak.
Ove tegobe, noćno znojenje, malaksalost i opšte propadanje bolesnika, mogu dugo trajati i dati sliku hronične plućne infekcije.
Rendgentski snimak pluća pokazuje infiltrativne promene koje se obostrano šire od hilusa ka bazama, ili plućne apscese. Kao komplikacija daljeg širenja infekcije dolazi do empijema pleure i gnojenja grudnog koša.
Moguće je da infekcija prodre kroz dijafragmu u trbušnu duplju, dovodeći do stvaranja apscesa u jetri. Infekcije u predelu trbušne duplje najčešće protiču kao zapaljenje creva u predelu apendiksa, re]e kao zapaljenje organa male karike. Hematogena diseminacija može uzrokovati gnojne apscese u bubrezima, kostima, slezini, mozgu i drugim organima.
Dijagnoza
Bakterija se dokazuje u uzorcima gnojnog sadržaja ili tkiva dobijenog biopsijom, kada se uočava njen karakterističan razgranat izgled. Izolacija bakterije uspeva na posebnim kulturama u anaerobnim uslovima.
Lečenje
Lečenje se sprovodi intravenskom primenom penicilina G, 10-20 MJ dnevno, ili ampicilinom u toku 4 do 6 nedelja. Nakon toga se lečenje može nastaviti peroralnora primerio penicilina V, od 6 do 12 meseci. Alternaría Lekovi su doksiciklin, ceftriakson, klindamick eritromicin.
Нема коментара:
Постави коментар